Studado pri “La Libro de la Spiritoj”

Demando n-ro 182.

D: Ĉu ni povas ekzakte koni la fizikan kaj moralan staton de aliaj mondoj?

R: “Ni, Spiritoj, povas respondi nur laŭ la ŝtupo, kie vi troviĝas; tio estas, ne bone estas, ke tiajn aferojn ni malkaŝu al ĉiuj, ĉar ne ĉiuj estas kapablaj ilin kompreni kaj tiu malkaŝo multajn konfuzus.” 

Sur la ŝtonplena vojo 

“Mi ne foriros de vi kaj ne forlasos vin.” - Paŭlo (HEBREOJ, 13:5)

La parolo de la Sinjoro aludas ne nur la subtenadon de la fizika vivo ĉe la ŝtonplena suprenirejo al la spirita altiĝo.

Multe pli ol la fizikan, ni bezonas la panon spiritan.

Se la ĉeloj de la fiziologia kampo suferas malsaton kaj postulas ordinaran supon, la bezonoj kaj deziroj, impulsoj kaj emocioj de la animo estigas kelkfoje senmezurajn afliktojn, postulante pli riĉan nutron spiritan.

Estas momentoj de profunda laceco ĉe la plej internaj el niaj rezervoj.

La energio ŝajnas elĉerpita kaj la espero retiriĝas en apation.

Ombro ekestas en nia interno, kvazaŭ densa nokto nin envolvus.

Kaj simile al la Naturo sub la nokta mantelo, malgraŭ ke ni disponas fontojn de kompreno kaj florojn de bonvolemo en la vasta teritorio de la animinterna lando, ĉio restas vualita per la nebulego de nia maltrankvilo.

Sed eĉ tiam la Ĉiokompatema tute ne forlasas nin en la mallumo de niaj ŝanceliĝoj kaj elreviĝoj. Kiel Li lumigas la brilegajn stelojn en la altaĵo, montrante la stelplenajn irejojn de l’ firmamento al la devojiĝintoj sur tiu ĉi mondo, tiel same Li ekflamigas, sur la ĉielo de niaj idealoj, novajn konvinkojn kaj pli noblajn aspirojn, por ke la spirito ne perdiĝu en sia irado al la supera vivo.

“Mi ne foriros de vi kaj ne forlasos vin” - promesas la Dia Boneco.

Nek soleco, nek forlasiteco.

La Ĉiela Providenco senĉese prigardas …

Ni do konservu la konsolan certecon, ke ĉian ŝtormon sekvas trankvila atmosfero kaj ke post nokto nepre venas tagiĝo.

EMMANUEL

(Mediume skribis F. C. Xavier - El la libro “Viva Fonto”, ĉapitro 41) 

Studado pri “La Ĉielo kaj la Infero”

Enkarniĝo estas necesa al la duobla progreso de la Spirito, morala kaj intelekta: al la intelekta progreso pro la deviga aktiveco de laboro; al la morala progreso pro la reciproka bezono de la homoj inter si. La socia vivo estas la tuŝoŝtono de la bonaj kaj malbonaj kvalitoj.

(Unua Parto – Ĉapitro III – Numero 8) 

Studado pri "La Genezo"

"La tria revelacio, veninta en epoko de emancipiĝo kaj matureco intelektaj, kiam la jam elvolviĝinta inteligento ne akceptas ludi pasivan rolon, kiam la homo nenion blinde kredas sed ja volas vidi, kien oni lin kondukas, volas scii la kialon kaj la kielon de ĉiu afero – tiu revelacio devis esti samtempe la produkto de instruado kaj la frukto de laboro, esploro kaj libera ekzameno.

La Spiritoj instruas nur tion, kio necesas por konduki sur la vojon de vero, sed ili sin detenas malkaŝi, kion la homo povas mem trovi, lasante al li la zorgon ne nur diskuti, kontroli kaj ĉion submeti al la provilo de la racio, sed ankaŭ ofte akiri sperton je sia propra kosto".

(Ĉapitro 1 – ero 50). 

André Luiz... a paz de consciência 

A cada semana, propomos uma frase de André Luiz, do livro Sinal Verde, psicografado por Chico Xavier, vertida ao esperanto por Allan Kardec Afonso Costa.  

Nesta, apresentamos a tradução da frase proposta na semana passada:  

“Uzante vian livervolon vi konstruas vian propran feliĉan aŭ malfeliĉan destinon.” 

“Usando seu livre arbítrio, você constrói seu próprio destino, feliz ou infeliz.” 

Eis a mais nova:  

“La mensa trankvilo ne estas senpaga doto aŭ ĉiela donaco. Ĝi estas frukto de la bonplenumitaj taskoj.”

Até a próxima!